henk Schreef:
——————————————————-
> Natuurlijk moet de notaris zich houden aan de door
> uw geparafiseerde uitspraken. Dat wil echter niet
> zeggen dat een partner per definitie niet bij het
> passeren van een testament mag zitten.
Henk,
Wat is jouw motivatie om dit nog te kunnen zeggen nu de Kamer van Toezicht dit anders ziet en de notaris een maatregel heeft opgelegd?
Dat iets gebruikelijk was binnen het notariaat is door deze uitspraak toch niet gesanctioneerd maar juist verboden?
>De wet beschermt een partner
In het erfrecht bij versterf wel ja maar dit geldt niet automatisch ook bij een testament De wet biedt de mogelijkheid om de langstlevende te beschermen, althans de opeisbaarheid van de legitieme uit te stellen ten gunste van de langstlevende partner maar het is geheel aan de testateur wie waartegen beschermd moet worden!
>en veel partners maken
> hierop een aanpassing, niet eens altijd ten gunste
> van de kinderen, maar om de nalatenschap sneller
> af te wikkelen of om fiscale redenen.
Voor de duidelijkheid, hier heb ik ook helemaal geen moeite mee. Waar ik wel moeite mee heb is dat de notaris constructies adviseert waarvan de rechtsgevolgen niet volledig doordringen bij de testateur. Bijvoorbeeld dat stil onterven van de kinderen ten gunste van de partner ook betekend dat de kinderen niet eens de begrafenis meer mogen regelen. Dat maakt kinderen emotioneel kapot maar de notaris wast zijn handen in onschuld.
> De notaris overtuigt zich ervan dat er geen sprake
> is van beinvloeding;
Zo zou het moeten zijn ja maar dan verwijs ik toch weer naar WPNR 6873 met de titel “Schatje ik benoem jou tot enig erfgenaam’. ‘Wat lief snoezepoes, maar ik jou niet…’”
Wat doe je als de ene artner gebrouillerd is met de eigen kinderen en het logisch vindt dat de andere partner daarom ook de eigen kinderen moet onterven?
Of een een samenwonende partner die zijn penibele financiële situatie verzwijgt en de testamenten als contracten beschouwd om zijn financiële toekomst veilig te stellen ten kost van de kinderen van de andere partner die denkt met een niet opeisbaar legaat de eigen kinderen goed bedeelt te hebben?
Hoe vis je die er als notaris tussen uit?
>en indien nodig verlaat een
> derde (dus ook de partner) de kamer van de
> notaris.
Hoe bepaald een notaris of dat nodig is?
>Maar een algemene regel is niet in het
> belang van de client
Is niet in het belng van de notaris zul je bedoelen. De notaris heeft een zorgplicht die wordt ontweken als een testamentair begunstigde automatisch mag aanschuiven bij de besprekingen en het passeren van het testament. OM de schijn van beïnvloeding te vermijden heeft de Kamer van toezicht geoordeeld dat dit niet is toegestaan maar kennelijk hoeft een notaris zich van dit oordeel niets aan te trekken?
>en ook niet noodzakelijk mede
> gezien het lage aantal problemen die bovenstaande
> oplevert.
Ieder probleem is er één te veel. Wat is het bezwaar er tegen om bij een testament uitsluitend en alleen de testateur, al of niet in gezelschap van een onafhankelijk adviseur, te betrekken? alleen al het feit dat hier discussie over is betekend toch dat er iets niet klopt?
> Wel zal de notaris misschien meer aandacht moeten
> besteden aan mensen die worden beinvloed door
> mensen die niet aanwezig zijn, zoals bij
> hulpbehoevenden eenvoudig kan voorkomen.
De gedachte dat dit alleen bij hulpbehoevende zou gelden deel ik niet. De testateur kan best compos mentis zijn maar toch onder invloed staan door de situatie (huis staat op naam van de partner) of emotionele druk die door de partner wordt uitgeoefend.
> Misschien begrijp je het niet iets beter. Indien
> je nog iets onduidelijk is schroom dan niet te
> vragen, voor niet-juristen is het soms lastig om
> uitspraken goed te lezen.
Op grond van argumenten wil ik graag de discussie voeren. Er zijn helaas maar weinig (kandidaat)notarissen/advocaten te vinden die op basis van argumenten en ondersteund door de wet, wetsgeschiedenis,literatuur of jurisprudentie hun mening kunnen onderbouwen.Ik zie dus met grote belangstelling jouw argumentatie tegemoet die jouw mening ondersteund dat de aanwezigheid van een partner niet bezwaarlijk zou zijn.
Welles